dag meneer de chiropractor

Zo dit weekend zonder kleerscheuren door gekomen. Afgelopen Donderdag is Frank nog even binnen gewipt. Die was op doorreis en dat was heel gezellig.

Van het weekend had ik een “leg wax” staan. Tja moet ook gebeuren he. Maar eenmaal daar aangekomen schrok ze zo van mijn been ( hij is nu nog blauwer, op een een of andere manier komen er nu nieuwe plekken boven water) dat ze het niet durfte te waxen. Ze kon wel een massage doen en aangezien ik heel stram en stijf was vond ik dat wel een goed idee. Een ralaxte massage is altijd een goed vooruitzicht niet?

Nou dat heb ik geweten! BRUTAL!. Ten eerste zei ze dat mijn rechter rug helft hoger lag dan mijn linker ( kiko???). Ze zei dat mijn rechter nek super stijf was maar dat er meer knopen in mijn linker schouder zaten. Ok fijn denk ik dan. Tja en toen kwam het “massage” gedeeltje! Holy smokes!!! Ik kon elke knoop die ze tegen kwam voelen ( zon10 per vierkante cm) en alles zat echt mega op slot. Ze raadde me dan ook aan om asap een chiropractor te raadplegen want schijnbaar ziet het er niet zo best uit op mijn rug ( voornamelijk schouders en nek). Nou ben nu zo beurs als het maar zijn kan en zit weer aan de ibuprofin. Vanmorgen maar meteen een afspraak bij de Chiro geboekt voor vanavond....ben natuurlijk doodsbang nu!

Verder alles goed. Op een een of andere manier komt de mentale klap nu echt goed. Heb meer down dagen en kan de stress op werk wat minder aan voel ik. Maar goed part of the process en eventually worden het wel weer happy days. Nu even nog niet.
Ik denk regelmatig heel onbewust “ oh even mamma bellen” en de realisatie dat ze er dus niet is is werkelijk waar... KUT! Ze was mijn maatje, vertrouweling en kon als geen ander mijn humeur stemmen. Maar ik mis ook gewoon het gezelige babbelen en roddelen, af en toe dat steuntje in de rug dat alleen moeders kunnen, en het onvoorwaardelijk “houden van”. Wat ik vooral mis is haar te betrekken bij wat er allemaal gebeurt bij ons ( en dat is genoeg!) dat zo van “ we bellen!”

Vanuit nederland hebben we oude Dia’s en 8mm films meegenomen. Oude foto boeken en brieven. Heel leuk om te lezen en wat had ik toch een knap stel van ouders!

Gister zijn we ook bezig geweest met het boeken van onze vakantie Bali. Hmm heerlijk... onlanks besloten dat we gaan Twitteren tijdens de vakantie. Bloggen is ff net te veel moeite ( sorry het is toch vakantie! Het liefst verdwijnen we communicatief van de aardbodem maar dat zullen we jullie niet aandoen) en zo weten jullie of we nog leven en kunnen we het sms-en ook limiteren. Nu eerst een tweet account aanmaken.. als Ashton Kutcher het kan moet het mij ook lukken.... toch?

volg ons hier :
https://twitter.com/Mr_Mrs_L

liefs Marrem